KNVB-zomerkampen

Nunspeet (1948, 1949) en Arnhem

Verslag van de 1e deelname van UVV aan het Jeugdsportkamp in 1948
“Met de junioren naar  Nunspeet. Dinsdagmorgen om 7 uur was het verzamelen op de Neude, waar de heer Bos zo vriendelijk was al de bagage per auto te vervoeren, hetgeen door allen zeer op prijs werd gesteld. Om half acht werd gestart en ging het in een straf tempo naar Nijkerk toe, waar de koffie werd gebruikt. Om 12 uur werd Nunspeet bereikt, echter niet alvorens Kees van Campen ons zijn duikcapaciteiten had vertoond; met fiets en al ging hij onder grote hilariteit kopje onder in een sloot! In het KNVB kamp “Klein Zwitserland” werden we allerhartelijkst door de officials ontvangen en betrokken “onze tent.” De organisatie in het kamp was af, we hebben gegeten als wolven en iedere avond was er in het fraaie openluchttheater een voorstelling, waarvan de taptoe van de schitterende “Band uit Oldebroek” wel het glanspunt was! Woensdagavond werd er gespeeld tegen Quick uit Nijmegen, voor welke wedstrijd zeer veel belangstelling was. ’t Werd een goede strijd, die door de onzen met  4-1 werd gewonnen. Wel nam Quick de leiding, maar met een listig kopballetje bracht Günther (red.;  v.d. Werve) de partijen op gelijke voet. Toen Dick Pauwels, naar rechts uitwenkend, de hele Quick verdediging in de luren legde en hard voorzette, bracht Günther met een prachtige onhoudbare kopbal de stand op 2-1, wat hem een welverdiend applaus van de 1e klas scheidsrechter en het publiek bezorgde. Jantje Nomee voegde na de rust nog 2 doelpunten hieraan toe, terwijl onze verdediging, waarin v. Bruggen, den Daas, ten Geuzendam en v. Campen uitblonken, zich niet meer liet passeren. Ook Kok verrichtte enkele fraaie safes. Donderdag gingen wij met zijn allen naar het Uddelermeer om eens een fijn bad te nemen. Helaas werd de volgende dag tegen het kampelftal met 3-0 verloren, maar dat waren ook de beste van de beste, terwijl onze rechterwing veel te licht was om iets te kunnen presteren.

’s Avonds kregen wij Balt en Cies te logeren en daverde de tent van de lol. ’s Zaterdags was het om 6 uur alweer uit het stro kruipen, ontbijten, de tent opbreken en alles opruimen. Na een hartelijk afscheid van de Heren van de KNVB werd om ± 10 uur de tocht aanvaard. Jammer dat enige jongens voor Amersfoort, waar wij door een reuze donderbui werden overvallen,op eigen gelegenheid naar Utrecht doorfietsten, waardoor wij niet gelijktijdig aankwamen en het toch zo prettige uitstapje als een nachtkaars uitging. Voortaan bij elkaar blijven jongelui, dit had jullie leider je toch verzocht en dit verzoek hadden jullie zeker moeten eerbiedigen, gezien het vele werk wat hij voor jullie heeft moeten doen! “             
[De naam achter de maker van her artikel POWER is ons helaas niet bekend.[

Verslag van het sportkamp 1949 uit het UVV nieuws van september 1949

 Onderstaand het winnende opstel van Wim Bakker

Bas van Rooij, oud UVV keeper, was deelnemer van dit sportkamp. Wij gokken dat hij de jongeman is met de zwarte trui, want je wilt laten zien dat je de keeper bent.  Bas is benaderd of de gok goed was en kregen het volgende mailtje met anekdote: “Bij terugkomst in Utrecht werden we verwelkomd door de alom bekende Flip Bertram. Die vroeg natuurlijk wat we met voetballen hadden bereikt. Één van de deelnemers zei hem dat we niets met voetballen hadden gewonnen. Gelijk daarna vertelde hij hem vol trots, dat we de kampprijs hadden gewonnen, omdat onze tent het schoonste was van allemaal. Ik heb Flip nog nooit zo kwaad gezien en de speler, die het vertelde ook niet meer gezien. Vermoedelijk is hij dezelfde dag geroyeerd.”
Bas schreef in de Oud Utrechter van 9 januari over voetbal perikelen van vroeger en na mijn reactie hierop kreeg ik de onderstaande mail
“Er zijn  jongens waar ik de namen nog wel herinner. Volgens mij is er niemand meer lid van UVV. Ik ben inderdaad die jongen met de zwarte trui, gebreid door mijn moeder. Wat was het toen simpel. Je werd lid, betaalde je contributie, kocht bij Danvers met 10% korting een UVV outfit en voetballen maar. Zelfs de laagste elftallen voetballen nu in shirts, broeken en kousen van de club. Van Aart van Bommel hoorde ik, dat er ook spelers zijn, die eerst met de kleding hun schoenen schoonmaken en dan de vuile kleding op een hoop gooien. Toch was het toen niet allemaal “hosanna”. In 1948 was er een ledenstop, maar spelers waar ze toch iets in zagen  konden lid worden. Zelf moest ik een proeftraining afleggen bij Eef Ruis. (Red.; Evert Ruisch speelde 3-5-1931 mee met de wedstrijd Nederland B – België B 3-3).Dit was de laatste trainer die in vaste dienst was. Hij schijnt ook nog 1 keer in het Nederlands Elftal gevoetbald te hebben. Hij gaf een gunstig advies en ik moest voor de ballotagecommissie verschijnen. Met mijn moeder ben ik bij de ballotagecommissie geweest. Zij schrokken nogal toen zij hoorden dat ik op de ULO zat. Het merendeel van mijn leeftijdgenoten bezochten de HBS of zaten op de Handelsdagschool. Toen ik ook nog moest vertellen, dat mijn vader kelner was, waren mijn kansen zo goed als verdwenen. Men is toen nog met een delegatiebij me thuis geweest en het zag er behoorlijk uiten toen mocht ik lid worden. In de loop der jaren heb ik nog wel eens teruggedacht aan de ballotagecommissie, als ik me weer eens schaamde voor mijn clubgenoten.”