Harry Mommers
erelid van Willem II én UVV
Hencicus Josephus Mommers werd op 11 maart 1892 in Tilburg geboren.
Hij stierf op 28 februari 1963 in Tilburg.
Willem II
Harry Mommers speelde maar liefst zestien seizoenen in het eerste elftal van Willem II (1909-
1925). Hij was vele jaren aanvoerder.
In 1917 werd hij met Willem II afdelingskampioen (evenals in 1916) .
De vier afdelingskampioen van dat jaar speelden een competitie om het landskampioenschap.
De andere afdelingskampioenen waren Be Quick, Go Ahead en U.V.V.
De eindstand was.
w | g | v | punten | voor | tegen | ||
Go Ahead | 6 | 5 | 1 | 0 | 11 | 15 | 7 |
U.V.V. | 6 | 3 | 1 | 2 | 7 | 12 | 5 |
Willem II | 6 | 2 | 1 | 3 | 5 | 11 | 22 |
Be Quick | 6 | 0 | 1 | 5 | 1 | 8 | 22 |
Nederlands Elftal
Harry Mommers speelde één keer in het Nederlands elftal (1920), maar moest geblesseerd uitvallen.
Hij werd in 1925 benoemd tot Erelid van Willem II.
K.N.V.B.
Hij diende de KNVB in diverse functies: voorzitter jeugd technische commissie (1942-1947), lid van de technische commissie (1947-1950) en lid van de Keuzecommissie (1950-1953). In de laatste functie bepaalde hij mede de opstelling van het Nederlands elftal. Hij was Bondsridder (1956) en Ridder in de Orde van Oranje Nassau.
Wonen in Utrecht, voetballen in Tilburg
Harry Mommers werkte eerst bij een textielfabriek in Tilburg.Op 1 december 1911 werd hij aangenomen als tekenaar bij de (voorloper) van de Nederlandse Spoorwegen, met als standplaats Utrecht.
Hij verhuisde naar Utrecht (13-1-1912), trouwde in 1919 in Utrecht en bleef daar wonen tot 1959.
Bij zijn komst in Utrecht werd Mommers lid van U.V.V.
Maar hij bleef tot 1925 uitkomen voor Willem II in Tilburg; hij was jarenlang een voetbal-forens.
U.V.V. in de twintiger jaren van de vorige eeuw.
De twintiger jaren van de vorige eeuw waren moeilijk voor UVV, zowel bestuurlijk als sportief.Het begon met de bestuurlijke problemen (zie het artikel: de Roerige jaren 1922-1924). En vervolgens kwam de prestatieve teruggang: het eerste elftal moest tweemaal degraderen.
UVV degradeerde in 1928 naar de 2e klasse en in 1930 naar de 3e klasse.
Het herstel zou veel tijd en energie gaan kosten.
In 1924 kwam er een nieuw bestuur.
Voorzitter werd H.C.(Henk) van Kuijk. Hij is het Erelid, dat in 1923 ,veertien dagen na zijn benoeming, werd geroyeerd en korte tijd later weer werd gerehabiliteerd. Het Dagelijks Bestuur (H.C. van Kuijk, J.C. Verthoren en J.H.A. Zillesen) slaagde erin om de vereniging organisatorisch weer op de rails te krijgen.
Harry Mommers wil ‘eens een baIletje schoppen op de Lage Weide’.
In 1930 meldde Harry zich op het veld aan de Lage Weide om “eens een balletje te schoppen”, zoals hij in juni 1932 schreef in het UVV-Nieuws. Het liep anders.
De eerste avond bleek een groepje spelers veel waarde te hechten aan zijn adviezen. En de tweede avond was de groep aanzienlijk groter.
En bijna ongemerkt groeide hij in de rol van trainer. “Maar …..… laat ik er dadelijk bijvoegen, dat het mij plotseling erg ambieerde om mee te helpen het lusteloze gedoe in U.V.V. te veranderen.”
Technische man bij U.V.V.
Harry Mommers werd de technisch leider van UVV. Hij werd trainer van het eerste elftal en bij de jeugd nam hij de taken over van de legendarische Papi Schwarz. Jeugdspelers werden klaar gestoomd voor het 1e elftal. Namen: Kerkhoven, Vader, de gebroeders Pino, de gebroeders Sparenburg en als jongste Phlip Bertram.
In het seizoen 1930-1931 dreigt UVV weer te degraderen; hij stelde zichzelf op en U.V.V. bleef behouden. Geleidelijk paste hij de jeugdspelers in met als resultaat een 3e plaats in het seizoen 1931-1932.
Het daarop volgende seizoen werd U.V.V. kampioen, maar promotie lukte niet.
In het seizoen 1933-1934 werd wederom het kampioenschap behaald en nu volgde promotie naar de 2e klasse.
De promotie werd een feit na de gewonnen beslissingswedstrijd tegen Vriendenschaar.
De weg terug
Het Utrechts Nieuwsblad van 4 juni 1934 weidde een hele pagina aan het succes van UVV..
Hieronder een artikel over de rol van Harry Mommers.
Bestuurslid, maar niet van harte
Driemaal werd er een beroep op hem gedaan om plaats te nemen in het bestuur. Hij accepteerde de benoemingen om de club te dienen, maar niet van harte.
De ALV (Algemene Leden Vergadering) benoemde hem in 1931 tot commissaris. In juni 1932 was hij niet herkiesbaar.
Tijdens de ALV op 15 juli 1933 werd hij benoemd tot vice-voorzitter.
In het seizoen 1934-1935 nam Harry Mommers het voorzitterschap over van Henk van Kuijk.
Over de essentie van een vereniging
(UVV-Nieuws 30-1-1932)
Vakantie-werk (29-8-1931)
“TRAINT, TRAINT VEEL EN MET ERNST”
Over training in de zomermaanden:
UVV-nieuws 30 april 1932
Lichtinstallatie
Mommers vond dat U.V.V. behoefte had aan een lichtinstallatie: een bittere noodzaak om tot de gewenste spelpeilverbetering te komen. In 1932 werd dat een feit.
UVV-Nieuws 1 oktober 1932 Utrechts Nieuwsblad 24 november 1932
Erelid van U.V.V.
In 1935 werd Harry Mommers benoemd tot Erelid van U.V.V.
De voorzitter, Henk de Mik, wijdde in het UVV-Nieuws (18 juli 1935) de onderstaande woorden aan zijn afscheid.en benoeming tot Erelid van U.V.V.
Een terugblik in het UVV-Nieuws (1932)
“Overpeinzingen van een erelid” (1952)
Onder deze titel schreef Harry Mommers een artikel in het Jubileumboek ter gelegenheid van het 50-jarig bestaan van de club .
Hij beschreef een deel van de historie en analyseerde de problemen waarvoor de club zich regelmatig bestuurlijk gesteld voelde.
Citaat: “In de meer dan veertig jaren dat ik in UVV mee loop heb ik heel wat moeilijkheden en strubbelingen in de club meegemaakt. Veelal werden deze veroorzaakt door leden, die als actief speler weinig of niets voor de club betekend hadden, ja zelfs, soms nog niet eens voetbalschoenen gedragen hadden! “
“Wat ik steeds in UVV zo jammer heb gevonden, is het feit, dat in latere jaren de grote krachten, die in de elftallen vaak zo’n prachtig werk voor de club deden, nagenoeg nimmer in de leiding der vereniging zijn opgegaan, doch deze werkzaamheden altijd overlieten aan personen, die met de ware mentaliteit van de voetballer praktisch niet op de hoogte waren [….]. Vele van deze oud-spelers, die ook momenteel in het dagelijks leven leidinggevende functies vervullen, zouden voor UVV uiterlijk belangrijk werk hebben kunnen verrichten [….]”
.
Terug naar Tilburg
In 1959 verhuisde Harry Mommers weer naar Tilburg.
Hij overleed daar op 1 maart 1963.
