Herman J.J. Kaspers

een bestuurder met visie.

Herman Kaspers werd geboren op 2 december 1922 in Zutphen.
Hij overleed op 11 december 1982 in Utrecht.
In Zutphen werd hij lid van Be Quick en bereikte het 1e elftal..
Na de Tweede Wereldoorlog ging hij werken bij de Nederlandse Spoorwegen in Utrecht. En in 1947 werd hij lid van U.V.V..

Uiteraard na een positief advies van de Ballotage Commissie!
Want zo werkte dat in die jaren.
Hij speelde enkele jaren in het 2e elftal en in 1954 trad hij toe tot het UVV-Bestuur als secretaris.
Later zou blijken, dat het toen gevormde Dagelijks Bestuur de club vele jaren met succes zou leiden.

Het driemanschap bestond uit Harry Bos sr (voorzitter), Herman Kaspers (secretaris) en Jaap Westbroek (penningmeester).
Herman Kaspers bleek niet alleen een goede secretaris te zijn, maar hij was ook de man met visie.Uiteraard had hij belangstelling voor de sportieve prestaties van de verschillende elftallen, maar zijn aandacht was steeds gericht op de toekomst van de club en de plaats in veranderende samenleving..

Maar interessanter waren beleidsvragen:
1.Waar staan we als vereniging en waar willen we heen?
2.Hoe ziet onze vereniging er over 2 of 5 jaar uit?
3.Wat moet er gebeuren om de doelen te bereiken?

Belangrijke thema’s waren voor hem:
1. De accommodatie. Hij was nauw betrokken bij de verhuizing in 1956 van de Inundatiekade (Tuinwijk) naar sportpark Verthoren op de Hogeweide.         
2. De invoering van het Betaald Voetbal in Nederland (1954) en de positie van U.V.V. De club kiest voor amateurvoetbal.         
3. De vorming van de asv UVV (algemene sportvereniging UVV).  4. De bouw van het Paviljoen, het clubhuis op sportpark Verthoren.   
5. Het behartigen van de belangen van alle amateur voetbalverenigingen van Nederland (L.B.A.).  
6. De lobby in Den Haag om sportkantines vrij te stellen van BTW (KNVB).          
7. De voetbaltoto (Alcmaria Victrix).

Privé heeft Herman het niet altijd makkelijk gehad. Het overlijden van zijn zoontje Peter op 9-jarige leeftijd liet diepe sporen na bij hem en zijn gezin.
In 1962  overleefde hij de treinramp in Harmelen. Maar de beelden van de slachtoffers is hij nooit kwijt geraakt,
Gelukkig was hij met zijn twee dochters. Beiden bleken ook besmet bleken met het UVV-virus. Allebei begonnen als softbalsters en bereikten het hoogste team.
D
e jongste, Gabrielle, bleef ook na haar actieve periode nauw betrokken bij het softbal.
De oudste dochter, Marina, werd bestuurder van UVV; eerst voorzitter van de softbal-afdeling van de club en later werd zij voorzitter van het Algemeen Bestuur van de asv UVV gedurende 13 jaren. En in shet eizoen 2018/2019 werd zij voorzitter van UVV-voetbal.

Helaas heeft Herman niet kunnen genieten van de successen van zijn dochters, want hij overleed op 60-jarige leeftijd aan een hartstilstand.

Over de oude tribune en het nieuwe ”Paviljoen”
Op het voetbalterrein in de Lage Weide had UVV een grote houten tribune.
Toen de club in 1947 verhuisde van de Lage Weide naar de Inundatiekade werd de tribune netjes afgebroken en op het nieuwe veld herbouwd.

En bij de verhuizing naar de Hogeweide in 1956 is de tribune wederom afgebroken en op het nieuwe terrein weer opgebouwd.
Onder die tribune was een vergaderruimte gecreëerd en ook een ruimte die als clubhuis fungeerde.
Op zeker moment ontstond de behoefte aan een echt clubhuis, het latere “paviljoen” van de club.
Er werd een bouwcommissie in het leven geroepen, welke plannen ging ontwikkelen. Ook werd een Obligatielening uitgeschreven (zie verder). We kunnen rustig stellen, dat Herman Kaspers de centrale figuur was van deze operatie.


 De asv UVV (algemene sport vereniging UVV):

Huishoudelijk Reglement 1925:
“De vereniging stelt zich ten doel het beoefenen en het bevorderen van het voetbalspel in het bijzonder, alsmede van het cricketspel en de lichte athletiek.”

In de loop van de jaren verdwenen cricket en atletiek en kwamen er sporten bij: honkbal, softbal, volleybal, basketbal en tennis.
“Hoofd- en bijsporten:”
In de praktijk en in de beleving van veel leden was voetbal de ‘hoofdsport’ en waren de andere sporten slechts ‘bijsporten’.

In 1967 werd de structuur van de vereniging gewijzigd.
Herman Kaspers was hiervan een groot voorstander, samen met voorzitter Harry Bos sr.

De rechtspersoon “Utrechtse voetbalvereniging UVV” werd gewijzigd in de “algemene sportvereniging UVV”.
Alle sporten kregen een gelijke positie in de organisatie en een eigen bestuur.
De asv UVV was de paraplu van alle afdelingen. Het Algemeen Bestuur kreeg de eindverantwoording.
Terzijde:
UIt historisch perspectief is het opmerkelijk dat de nieuwe structuur niet vanaf het begin volledig werd benut. Namelijk: de leden van het voetbalbestuur vormden ook het Algemeen Bestuur.
De argumentatie van de meerderheid van de leden (lees: voetballeden) was simpel: “Voetbal moet leading blijven”. In feite bleven honkbal, softbal, basketbal, tennis en volleybal, zeker in hun beleving, “bijsporten”.
Het duurde tot 1974 voordat alle afdelingen, ook de facto, gelijkwaardig werden en het Algemeen Bestuur volledig autonoom werd.
De keuze voor een omni-vereniging was niet alleen binnen de vereniging van groot belang, maar ook bij de externe contacten bleek de meerwaarde.[1]
Herman was 3 jaren secretaris van zowel de voetbalafdeling als de gehele vereniging. Daarna was hij eveneens 3 jaren voorzitter van beide besturen.

Deze inconsequentie moest wel leiden tot een conflict. In 1970-1971 ontstond een meningsverschil met de afdeling ‘basketbal’ en dit leidde tot het aftreden van Herman.  
Vanaf dat moment richtte hij zich nog meer op het algemeen belang via de overkoepelend bonden.

Toen Herman Kaspers aftrad, werd door de ALV een commissie benoemd om een uitweg te vinden uit de bestuurscrisis. De commissie bestond uit Meine Kleinsma, Harry Bos jr en Maarten van der Stoep.


KNVB en LBA:

Dat de belangstelling van Herman Kaspers verder ging dan de UVV-zaken mag blijken uit zijn lidmaatschap van de Bondsvergadering van de KNVB en het bestuurslid zijn van de L.B.A.
De Bondsvergadering van de KNVB was het parlement van de KNVB.
Financiële zaken hadden zijn belangstelling.
De LBA (de Landelijke Belangenorganisatie van Amateurvoetbalverenigingen) is in 1956 opgericht om het amateurvoetbal beter te positioneren t.o.v. het betaalde voetbal. Aanvankelijk vormde het een federatie met V.C.V. (Vereniging van Christelijke Voetbalverenigingen) en de Bond van Zaterdag Voetbalverenigingen.

Herman had eerst de functie van vice-voorzitter en sinds 1980 was hij voorzitter.
Belangrijke acties waren de lobby in Den Haag voor een verlaagd tarief van Buma-rechten en de BTW-vrijstelling voor sportkantines.[2]

Kenmerkend voor zijn visie op de sport zijn de onderstaande bijdragen in het ‘U.V.V.-Nieuws’.

De taak van de aanvoerder

School en huiswerk gaan vóór …..



 De “Alcmaria-poule.”



 Oprichting van een ijshockey-afdeling in 1969




Obligatielening t.b.v. het nieuwe Paviljoen

Opmerkelijk realistisch?!
Een citaat uit een brief aan een pas benoemd bestuurslid, Albert Hengeveld. De toenmalige secretaris Herman Kaspers schreef aan de nieuwe wedstrijdsecretaris:
“Hoewel U zich wel op enkele teleurstellingen mag voorbereiden (dit als waarschuwing) hopen wij van harte,

dat U zich in korte tijd in mag leven en aan dit werk Uw plezier mag beleven.”

Een groot portret van Herman Kaspers in het Stadsblad van 10 december 1980:



In Memoriam Herman Kaspers.


Maarten van der Stoep, febr. 2018.

  1. Een latere generatie heeft in 2009 gekozen voor een volledige zelfstandigheid van de afdelingen. Vanaf dat moment zijn op het sportpark de Paperclip een vijftal onafhankelijke sportverenigingen actief; alleen de naam UVV hebben ze gemeen. Deze verenigingen zijn lid van de vereniging asv UVV. UVV-voetbal is één van de verenigingen.

    2. In 2013 is na een fusie de BVA (Belangenorganisatie van Amateur Voetbalverenigingen) opgericht.